Evet efendim bendeniz de Okluk Koyu'na gitti sonunda. Zaten bize böyle güzel yerlerin hep hüzünlü kısmı denk gelir. Nasibimiz böyle demek ki.
Sevgili Melih yeni teknesinin Göcek- Ören transferi için Kemal Abi ve beni davet etmişti. Bu sefer bu teknede iş yapmayacaksın, dinlenmeye geliyorsun ona göre diye de tembih etti. Ve öyle de oldu . İlk defa kendi teknem ve eş dost tekneleri dahil seyirde bir tekne de ayrı bir kamarada uyudum. Kapısı bile vardı. Güleceksiniz ama , o kadar seyir yapıyoruz ve ben hep havuzluk yada salonda uyumuşumdur. Kendi teknelerimde ise Bidarka'ya gelene kadar hiç bağımsız kamara zaten olmamıştı. Neyse konunun özünden sapmayalım , konu çok başka.
Yeni Kon Tiki bir Jeanneau 50 Ds . Kocaman bir tekne ve her zaman olduğu gibi Melih olanca ilgisini yeni teknesine göstermiş. Pruvası neta olsun, ailecek hayallerine keyifle sağlıkla götürsün, getirsin.
Neyse Efendim Pastırma yazının başlangıcına denk gelen güzel bir Kasım sabahı kendimizi Göcek'te buluverdik. Hemde Burak,Tiryaki,Melih , Kemal ve ben ve bir kahvaltı masasında. Epey sohbet muhabbet sonrası yolcu yolunda gerek dedik ve müsade istedik. Burak bizi uğurladı iskeleden.Kendisi katılamadı bir haftadır Marmaris'te yarıştaymışlar. Leo'yla birlikte tüm kupaları topladıkları için biraz yorulmuşlar. Biz ise yine kuzeyli modunda bota doluştuk doğru alargadaki Kon Tiki' ye.,
Melih bu seyir için program yapmış. Çiftlik, Knidos, Bozburun gibi yerler
uğrayarak gideceğiz. Yol çok uzun olmadığı için üç güne yayılmış keyifli bir
seyir planlamış.
Bu sırada havadan sudan barajlardaki su seviyesinden falan konuşup dururken,
Melih akşam nerede kalalım diye sordu. Ben de gayri ihtiyari niye kalıyoruz
gitsek ya dedim. Hemen karşı soru geldi nereye gidiyoruz? Bilenler
biliyor , benim için denizde olmak, yol almak daha bir keyiflidir, ayrıca seyir
öncesi çok fazla hava durumuna falanda bakmam. Aklıma Gökova geldi ben OkluĞa
hiç gitmemiştim. Tesadüf Melih ve Kemal Abi de gitmemişler. E bir daha
gidemeyecektik belki de . Görmeliydik bu güzelliği. Hemen yeni seyiir
planını oluşturduk Rota direk İngiliz Limanı oluverdi bile. Bu sırada Marmaris
yarış haftasından Göcek yarışına dönen tekneler le karşılaşıyoruz. O da
ne ? Clavella ve Leo . O da dönüş yolunda. Tesadüf işte onunla da
selamlaştık.
ardından harika bir yemek hazırlığı akşam oluyor ve biz vardiya düzenine
geçmeye hazırlanıyoruz.
Bu esnada Ünlü Açık Deniz Yatçısı Tümay
Kaptanın özlü sözü aklıma geldi. " Mazotu buldun kap, havayı buldun
yürü" çok zaman önce zello da konuşmuştuk , kendisi Böke'ye bir seyrinde
böyle uyarıda bulunmuştu. Ben de Çok sevdim sevgili Tümay Kaptanın bu sözünü.
Hava öyle güzelki durulmaz böyle bir havada hiç bir yerde. e o zaman havayı
bulduk yürüyelim.
Akşam oldu ay doğdu, inanılmaz güzel mehtap var, rüzgar yok , hava havuzlukta
üşütmüyor ve yine çok güzel bir gece seyri başladı. İlk vardiya Melih ve bende
Kemal Abi yatmaya gider. Bir gecelik yolculukta vardiya olur mu diyeceksiniz
ama biz bir akşam önce neredeyse hiç uyumamıştık. Sırasıyla üçer saat Kemal
Abi- Melih, Ben - Kemal Abi ve tekrar Kemal Abi - Melih şeklinde devam etti bu
dönüşüm. Sabah en son ben yatmıştım, uyandığımda İngiliz Limanına giriyorduk.
Günün ilk ışıklarıyla koyun ortasına demirledik KonTiki 'yi. Koy Da bizden başka kimse yok, suyun üstü yarım metre buhar tabakası, güneş 4
parmak yükselmiş olmasına rağmen hala görünmüyor. Harika kuş cıvıltıları,
Renklerini korumaya çalışan çam ağaçları, daha tasvir etmeyeyim geri kalanları
kendime saklayayım.
Cennetten bir köşe işte.
İngiliz limanında çok keyifli bir kahvaltı
hazırlığına giriştik. Güneş biraz yükselince sıcaklığı kemiklerimizi ısıttı.
Bir ara bir baktım Kemal Abi suda yüzüyor. epey bir yüzdü . Sonrasında harika
bir kahvaltı, bize özel bir koyda kuş cıvıltıları arasında. Zaten böyle
bir ortam ancak bu mevsimde yakalanabilir.
Ören de Bodrumda dünyanın teknesi var niye kimse gelmemiş merak ettim. Oysa
cumartesi pazar için harika bir yer. Millet bıkmış demekki. Yada denize sadece
yazın çıkılır mantığı mı var acaba. Aman neyse ne biz keyfimize bakalım. Her zaman
olduğu gibi denizde yalnızız.
Kahvaltıdan sonra atladım bota kıyıya gittim. Bir baktım bizim İnebolu'da
"mumgele" dediğimiz yada "kocayemiş" diye bilinen yabani
dağ çileği ağaçları var. Çoğunu kuşlar yemiş yada gagalamış. Sağlam
bulduklarımızdan epeyce yedik. Sonra Kemal Abi de geldi epeyce yüzdük
belkide bu senenin final yüzmesini yaptık.
Öğleden sonra yine ani bir karar ve hareketle demirimizi aldık bu cennetten
köşe yerden, başka bir cennet köşeye.
Öğleden sonra Okluk koyu için karşıya
geçtik. Öncek Denizkızına bir selam çaktık, sonra döndük koyun içine. Yavaş
yavaş girdik, daha önce gelmediğimiz için tahmin üzerine denizkızı ve Yücel
retaurant iskelelerini bulduk inceledik yanaşmayı düşünmedik. Koyun dibine
Rahmetli Sadun Boro 'nun mekanına doğru yol aldık. 9,5 metreye demirimizi
bıraktık. Hoş demir atmasaymışızda sabaha kadar kımıldamamdan dururmuş tekne
burada.
Hakikaten cennetten bir köşeymiş buraları , biz alargaya demirledik ve keyfini
çıkartmaya başladık buraların. Bir müddet sonra Sadun boro yürüyüş yoluna
bakmaya gittik. İskelede bir kaç kişi çipura tutuyordu. Bizde epey denedik ama
tutamadık.
Yürüyüş yolu artık yok, yakında orman olur, tabelası oradaki mavi isimli
teknenin üzerindeydi. biraz üzüldük. Denizkızı restaurana kadar yürüdük.
Tamamen boşaltılmış. Dönüşte Yücel Restaurana uğradık, onlarda binayı
boşaltıyorlardı. Biraz hüzünlendik döndük tekneye. Geç gelmişiz buralara.
Okluk koyunda geçen bu güzel ve hüzünlü
akşamın ardından keyifli bir uyku çektik. Nasıl bir yerse kayık bir milim
kımıldamadı, demir atmasak bile olurmuş. Hiç endişe etmeden uyuduk .
Akşam olurken dikkatimi bir şey çekti. Mutlaka daha önce fark edenler olmuştur. Rahmetli Sadun Boro'nu Kısmeti bağladığı köşe kış güneşini akşamın geç saatlerine kadar alabilen bir köşe. Bu teknede kışlayanlar için çok iyi bir şey olsa gerek.
Sabah kalktıktan sonra öğlene kadar oyalandık , bu güzel yeri bırakamadık. Aslında Karacasöğüt'ede uğramayı düşünüyorduk.Fakat geç kalınca direk longöze geçtik. Yağmur ve rüzgarda iyice sertleşti. Sonra bastık geçtik Ören'e . Ören'de bağlandık ardından bir yemek ve sonrasında havaalanı ve İstanbul.
Bir keyifli seyri daha yazdık hatıra defterine ,Teşekkürler Melih, teşekkürler Kemal Abi.
Herkese Selamet dilerim.Akşam olurken dikkatimi bir şey çekti. Mutlaka daha önce fark edenler olmuştur. Rahmetli Sadun Boro'nu Kısmeti bağladığı köşe kış güneşini akşamın geç saatlerine kadar alabilen bir köşe. Bu teknede kışlayanlar için çok iyi bir şey olsa gerek.
Sabah kalktıktan sonra öğlene kadar oyalandık , bu güzel yeri bırakamadık. Aslında Karacasöğüt'ede uğramayı düşünüyorduk.Fakat geç kalınca direk longöze geçtik. Yağmur ve rüzgarda iyice sertleşti. Sonra bastık geçtik Ören'e . Ören'de bağlandık ardından bir yemek ve sonrasında havaalanı ve İstanbul.
Bir keyifli seyri daha yazdık hatıra defterine ,Teşekkürler Melih, teşekkürler Kemal Abi.
Yorumlar
Yorum Gönder